W sytuacji, kiedy sprzedawca materiałów budowlanych otrzyma zakaz obrotu określoną partią tych materiałów, najkorzystniejszym rozwiązaniem jest zwrot zakwestionowanego towaru do producenta lub uprawnionego importera i odzyskanie zainwestowanych pieniędzy. Jeżeli jednak z jakichś powodów okaże się to niemożliwe, sprzedawca musi dokonać zniszczenia lub utylizacji materiałów, wobec których orzeczono zakaz obrotu.

Chcąc prawidłowo przeprowadzić proces zniszczenia materiałów, sprzedawca zobowiązany jest do:

dostosowania metody zniszczenia do konkretnego materiału w taki sposób, by ostatecznie uniemożliwić jego dalsze zastosowanie w obiektach budowlanych. Niedopuszczalne jest więc nieodpłatne przekazanie wadliwych wyrobów osobom postronnym, lub ich sprzedaż jako materiałów niepełnowartościowych. W takiej sytuacji nie ma bowiem gwarancji, że wybrakowane materiały nie zostaną wykorzystane w obiekcie budowlanym.

Przeprowadzenia zabiegów zniszczenia w taki sposób, by nie doprowadzić do skażenia środowiska (jest to szczególnie ważne, w przypadku wyrobów szeroko pojmowanej chemii budowlanej)

Znaczna część wyrobów może być zniszczona przez sprzedawcę we własnym zakresie, jednak część z nich podlega określonym rygorom dotyczącym zniszczenia lub utylizacji i sprzedawca musi się do nich stosować.

Udokumentowania wykonania decyzji o zakazie dopuszczenia wadliwych materiałów do obrotu

Organ wydający decyzję zakazu ma obowiązek sprawdzenia, czy została ona wykonana. W związku z tym sprzedawca powinien pamiętać, że będzie musiał udowodnić zniszczenie lub utylizację wadliwych wyrobów. W przeciwnym razie naraża się na zarzut udaremnienia wykonywania czynności kontrolnych i na wszczęcie postępowania egzekucyjnego zmierzającego do przymusowego wykonania decyzji. Udowodnienie wykonania decyzji nastąpić może na kilka sposobów: Przez okazanie faktur korygującej dokumentującej zwrot wadliwych materiałów do producenta, umowy i faktury dokumentującej przekazanie materiałów do utylizacji, lub protokołu zniszczenia, jeżeli sprzedawca wykonuje decyzję we własnym zakresie. Dowodem może być wszystko, co może doprowadzić do wyjaśnienia sprawy i nie jest sprzeczne z prawem. Dopuszcza się więc także zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny. Jeżeli przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia właściwego organu administracji, organ administracji publicznej odbiera od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności za fałszywe zeznania.

Źródło: Materiały Budowlane (12/2011), Zakaz obrotu określoną partią wyrobu budowlanego, tekst Grzegorza Skórki.

Opr. S.Z.