
Taras czy balkon to nie tylko wierzchnia warstwa wykończeniowa, ale także warstwy umieszczone pod nią. Aby elementy te nie wymagały częstych napraw czy remontu muszą być wykonane w sposób trwały i dokładny. Należy zwrócić uwagę, że taras czy balkon to nie tylko dobrze dobrana okładzina ceramiczna, ale również jego odpowiednia konstrukcja.
Odpowiednia konstrukcja tarasu.
Podczas wykonywania tych miejsc w budynku trzeba zwrócić szczególną uwagę, aby sama konstrukcja tarasu czy balkonu została wykonana prawidłowo. Inna będzie konstrukcja tarasu na gruncie, a inna nad pomieszczeniem ogrzewanym czy nieogrzewanym.

Szczególnej uwagi wymaga również szczelina pomiędzy ścianą budynku a tarasem. Powierzchnie te nieustannie pracują i przemieszczają się względem siebie. Nie wystarczy tutaj zastosowanie tylko zaprawy elastycznej. Trzeba tam wykonać dylatację oddzielającą od siebie te dwa elementy. Dylatacje powinny przechodzić przez całą grubość podkładu i być powtórzone również w warstwie okładziny ceramicznej.

Prawidłowe przyklejanie okładzin.
Dopiero, jeśli mamy już odpowiednio przygotowane podłoże możemy przystąpić do przyklejania okładzin ceramicznych. Decydując się na wykonanie okładziny ceramicznej na tarasie czy balkonie trzeba pamiętać, że taka posadzka musi odznaczać się specjalnymi właściwościami. Musi być wykonana z materiałów odpornych na mróz i działanie czynników atmosferycznych. Zastosowane płytki muszą być odporne na ścieranie i mieć niewielką nasiąkliwość, dobrze, jeżeli płytki są dodatkowo przeciwpoślizgowe, co ma wpływ na bezpieczeństwo użytkowników. Najczęściej stosuje się mrozoodporne płytki ceramiczne szkliwione lub nieszkliwione (terakota, klinkier, gres).
Do płytek takich jak gres, klinkier czy terakota nie nadają się podstawowe zaprawy klejące. Do tego typu prac należy stosować zaprawy o właściwościach i parametrach, które pozwolą nam uzyskać przyczepność do tego typu płytek. Jeżeli jest to gres czy terakota należy zastosować zaprawę, która polecana jest do tego typu okładzin. Gres nie jest podłożem nasiąkliwym i wymaga użycia elastycznych zapraw klejących.
Z bogatej oferty firmy CEDAT, producenta materiałów marki CEKOL, do przyklejania gresu czy terakoty na tarasach można zastosować zaprawę klejąca CEKOL C-10 lub lepiej CEKOL CS-12. Dzięki starannie dobranej recepturze, dodatkom modyfikującym oraz zmniejszającym nasiąkliwość, zaprawa CEKOL CS-12 doskonale sprawdza się na tarasach czy balkonach. Jest to zaprawa, która nadaje się do przyklejania płytek ceramicznych, kamiennych i gresowych na podłożach mineralnych. Zaprawa jest mrozo- i wodoodporna, a dzięki specjalnym dodatkom hydrofobizującym ma bardzo małą nasiąkliwość wodą.
Jeżeli na tarasie mają być położone płytki klinkierowe to tu również należy zastosować specjalną zaprawę, która nie tylko uzyska odpowiednią przyczepność do materiału tego typu, ale także zabezpieczy przed powstawaniem wykwitów na płytkach klinkierowych. Powstawanie wysoleń na płytkach klinkierowych jest bardzo częstym problemem. Zastosowanie odpowiedniej zaprawy klejącej, takiej jak na przykład CEKOL K-7 specjalna zaprawa klejąca do klinkieru, o specjalnie dobranej recepturze, zabezpieczy przed powstawaniem wykwitów.

Aby osiągnąć pełne przyleganie płytek do podłoża najlepiej zastosować dwustronną metodę klejenia, nanosząc klej zarówno na podłoże jak i cienką warstwą na spodnią stronę płytki. Okładziny układać z lekkim przesunięciem i dobrze docisnąć. Taki sposób klejenia pomaga w tym, aby przestrzeń pod płytkami była w 100% wypełniona zaprawą. Starajmy się kleić małymi partiami, aby nie przekraczać czasu otwartego danej zaprawy i aby nie występował tzw. efekt „naskórkowania”.
Po około 24 godzinach możemy przystąpić do spoinowania płytek. Należy pamiętać, aby zaprawa do spoinowania również była odporna na działanie czynników atmosferycznych.
Fot. Cedat
REKLAMA:
REKLAMA:
REKLAMA: