Łuk triumfalny czy… sześcian? Łuk wygląda inaczej w zależności od perspektywy. Wewnętrzne i zewnętrzne narożniki elewacji tworzą kształt czterowymiarowego hipersześcianu. Celem renowacji było zwiększenie bezpieczeństwa i funkcjonalności bez zmiany wyjątkowego wyglądu. Zdjęcie: ^© pio3
Na wysokości 110,9 metra, szerokości 106,9 metra i długości 112 metrów biurowiec La Grande Arche tworzy niemal sześcian. Budynek wykonany jest ze zbrojonego betonu, a jego fasada składa się ze szkła i kamienia naturalnego. Wewnętrzne i zewnętrzne narożniki fasady tworzą kształt tesseractu, czterowymiarowego hipersześcianu. Struktura jest otwarta się na zachód i wschód. Oglądana z tych punktów nasuwa skojarzenie z łukiem triumfalnym. W rzeczywistości „filary”, na których znajduje się rama, składają się z 19-metrowych ścian bocznych na północ i południe, zawierających 35 pięter, które są najczęściej używane jako pomieszczenia biurowe i konferencyjne. Najwyższym piętrze znajduje się także platforma widokowa oraz inne przestrzenie publiczne.
Budowla La Grande Arche w Puteaux jest zarówno monumentalna, jak i funkcjonalna po udanym remoncie i modernizacji. Co najważniejsze, zachowała swój pierwotny wygląd i charakter. Zdjęcie: ^© Kyrylo-Neiezhmakov
Struktura urzeka swoją wyrazistą i elegancką linią. Budynek wyznacza optyczny i geograficzny początek nowoczesnej dzielnicy biznesowej wzdłuż historycznej osi Ax, patrząc z zachodu. Pięciokilometrowa oś wizualna mija kilka zabytków: Łuk Triumfalny, Pola Elizejskie, mniejszy Łuk Triumfalny du Carrousel i piramidę Luwru. Budynek został obrócony pod kątem 6,5 stopnia wokół osi pionowej, co z odpowiedniej perspektywy daje wrażenie głębi przestrzennej. Taka konstrukcja budynku uwzględniała tunele ruchu, które biegną poniżej.

Przekształcanie starego w nowe przy zachowaniu tego samego wyglądu – było wyzwaniem podczas renowacji Wielkiego Łuku. Stare płyty z marmuru Carrara zostały zastąpione nowymi płytami granitowymi dzięki odwrotnemu montażowi za pomocą kotew podcinających. Pozwoliło to zwiększyć bezpieczeństwo i funkcjonalność bez widoczności kotew. Zdjęcie: ^© arenaphotoukBudynek został zamówiony przez byłego prezydenta Francji François Mitterranda w 1984 roku i został zbudowany w ciągu pięciu lat. Początkowo stanowisko głównego architekta piastował Johan Otto von Spreckelsen do momentu, gdy w 1986 roku zastąpił go Paul Andreu. Od czasu uroczystej inauguracji 14 lipca 1989 r., w rocznicę rewolucji francuskiej, La Grande Arche stało się symbolem dzielnicy biznesowej La Défense i atrakcją turystyczną. Po 26 latach budynek zaczął wykazywać oznaki zużycia, dlatego został gruntownie odnowiony i zmodernizowany pod kierownictwem firmy budowlanej EIFFAGE i powiązanej z nią firmy architektonicznej Valode & Pistre. Oprócz elewacji prace renowacyjne obejmowały powierzchnie biurowe i dach. Szczególny nacisk położono na optymalizację efektywności energetycznej budynku, a także na nowoczesne udogodnienia i dostępność pokoi. Kluczowe było ulepszenie architektury bez utraty oryginalnego uroku i rozpoznawalności budowli.

Ciepło, mróz, wilgoć oraz zanieczyszczenia powietrza sprawiły, iż białe płyty z marmuru z Carrary były w naprawdę złym stanie. Widoczne były liczne zniekształcenia, wykruszenia i pęknięcia, a nawet doszło do obluzowania niektórych paneli mocowanych za pomocą kotew trzpieniowych. W związku z tym marmur zastąpiono białym granitem znanym jako „Bethel White” pozyskanym z kamieniołomu w Vermont, USA. Specjalna obróbka powierzchni kamienia nadała mu ten sam kolor i połysk, jaki posiadał oryginalny materiał, przy jednoczesnym zachowaniu znacznie większej wytrzymałości. Mobilne platformy dostępowe umożliwiły bezpieczną i wydajną pracę zastępczą na skomplikowanej fasadzie, optymalizując efekt.
Nadal atrakcyjny turystycznie dzięki technologii podcinającej: stare płyty z marmuru z Carrary (patrz lewy dolny róg obrazu) zostały zastąpione nowymi płytami granitowymi (patrz prawa strona obrazu) i przymocowane za pomocą kotwic fischer Zykon. Zdjęcie: fischer
Mobilne platformy dostępowe umożliwiły bezpieczną i wydajną pracę na fasadzie budynku, optymalizując efekt końcowy. Zdjęcie: fischerFirma EDM - Atelier de France otrzymała zlecenie przeprowadzenia pierwszej fazy renowacji elewacji, podczas gdy firma Unimarbres przejęła drugą fazę. Grupa fischer we współpracy z firmą wiertniczą zajmowała się mocowaniem za pomocą kotew podcinających. Kotwy fischer Zykon FZP-II-SO zostały zamontowane przy użyciu dystansowej metody montażu w celu przymocowania granitowych paneli do elewacji. fischer dostarczył EDM 42 500 kotew do renowacji południowej strony i powierzchni dekoracyjnych między końcem 2015 r. a końcem 2017 r. Druga faza trwająca od końca 2017 r. do końca 2018 r. obejmowała 35 500 kotew FZP-II-SO dostarczonych do Unimarbres w celu wymiany paneli na północnej powierzchni. „Nasze kotwy podcinające przekonały klienta, ponieważ oferują wyższe wartości obciążenia niż konwencjonalne systemy mocujące” – wyjaśnia Jérôme Daumur, dyrektor ds. Technologii w fischer Francja.

Kotwy fischer Zykon FZP-II wykorzystują mocowanie kształtowe i wolne od naprężeń w podciętym otworze w kształcie stożka. Ich montaż z tyłu panelu fasadowego umożliwia mocowanie w 1/5 jego długości. W porównaniu do tradycyjnych mocowań w krawędzi panelu (kotwy pinowe, pinowe regulowane i kotwy rowkowe) technika ta pozwala uzyskać niższe momenty zginające w panelu i większą nośność. Umożliwia to instalację cieńszych i większych płyt w porównaniu z instalacją za pomocą mocowań krawędziowych. W odróżnieniu od poprzednich rozwiązań, pojedyncze panele elewacji La Grand Arches można w razie potrzeby wymienić dzięki FZP-II. „Kotwy podcinające są ukryte i przez to niewidoczne z zewnątrz” – mówi Steven-Henrik Maier, dyrektor ds. rynku francuskiego w fischer SystemTec, podkreślając kolejną zaletę. „Dzięki temu solidne i bezpieczne zamocowanie idzie w parze z harmonijnym i oryginalnych charakterem budowli La Grande Arche”.