Podpowiadamy o czym należy pamiętać podczas wykonywania hydroizolacji fundamentów?
Prawidłowe wykonanie hydroizolacji stanowi podstawę szczelnej i trwałej ochrony przeciw wilgoci. Fundamenty w naturalny sposób, poprzez styczność z gruntem, są narażone na kontakt z wodą czy wilgocią. Postępowanie według poniższego schematu wykonania pozwoli w optymalny sposób je zabezpieczyć.
Podłoże musi być czyste, nośne, stabilne i wolne od oleju, tłuszczu, luźnych i niezwiązanych cząstek oraz innych zanieczyszczeń mogących pogorszyć przyczepność. Ponadto podłoże musi być równe, bez wystających fragmentów i wtrąceń, jak również ubytków, spękań, raków itp.
W przypadku dylatacji w obrębie fundamentów następnym krokiem jest ich uszczelnienie poprzez wtapianie taśm (w tak zwaną omegę), które pozwalają zachować szczelność/uszczelnić połączenie między stykającymi się elementami konstrukcyjnymi. Jeśli występuje napór wody to taśmy, żeby się nie oderwały, wtapia się w żywicę, jeśli mają stanowić blokadę przeciwwilgociową – w materiał bitumiczny.
Grunt stanowi mostek sczepny między podłożem betonowym a masą bitumiczną. Mieszankę gruntującą przygotowuje się w proporcjach: 1 część gruntu do 10 części wody, a nanosi za pomocą pędzli, chlapaków, agregatów natryskowych typu hydrodynamicznego lub innych. W trakcie gruntowania pogoda powinna być bezdeszczowa, ponieważ opady mogą zmyć niedawno nałożoną warstwę gruntu. Do następnego etapu prac ekipa wykonawcza przechodzi, gdy grunt wyschnie. Ten proces trwa przeciętnie ok. 2-3 godzin w zależności od pogody (optymalne warunki to słońce, lekki wiatr) oraz poziomu wilgoci w murze – im mniejszy, tym szybciej wyschnie.
Po wyschnięciu gruntu wykonuje się szpachlowanie drapane, aby usunąć nierówności i ubytki, tworzące się na powierzchni, dzięki czemu ograniczone zostaje przenikanie wilgoci na zewnątrz. Para wodna nie przedostaje się do masy bitumicznej i nie powstają pęcherze.
Kolejny krok to nakładanie właściwej warstwy hydroizolacji. Ten etap można wykonać dwojako – w zależności od tego, czy wykonawca planuje stosować siatkę zbrojoną, czy nie.
Opcja 1: Po nałożeniu 1-1,5 mm izolacji zostaje wtopiona siatka, która jest zabezpieczeniem utrzymania minimalnej grubości warstwy izolacyjnej. Następnego dnia na siatkę aplikuje się ostateczną warstwę ok. 2 mm.
Opcja 2: Gdy wykonawca nie decyduje się na wykorzystanie siatki, w jednym cyklu roboczym nanosi specjalną pacą z kółeczkami 3-mm warstwę izolacji.
Po wygładzeniu warto w kilku miejscach sprawdzić izolację wzornikiem grubości i zyskać pewność, że jej wymogi techniczne zostały zachowane. Tylko izolacja o odpowiedniej grubości spełni swoją rolę i zachowa szczelność. Wszystkie punkty pomiaru należy potem uzupełnić masą bitumiczną, aby je zabezpieczyć przed przenikaniem wody.
Po upływie 3 dni można sprawdzić i ocenić, najlepiej poprzez dotyk, czy materiał izolacyjny wysechł.
Jeśli po upływie 3 dni widać, że materiał związał i jest już twardy, można przystąpić do przyklejania płyt ochronnych ze styropianu (polistyrenu) lub styroduru (polistyrenu ekstrudowanego). Ma on za zadanie zarówno ocieplić powierzchnię, jak i ochronić izolacje przed uszkodzeniem na budowie np. gruzem podczas zasypywania wykopu. Z tego względu płyty ochronne powinny mieć odpowiednią wytrzymałość. Należy je mocować za pomocą tego samego materiału, z którego została wykonana izolacja, co pozwala uniknąć jej ewentualnego uszkodzenia. Na płytę ochronną nakłada się 5 placków lub 3-4 pasy pacą zębatą i przykleja do suchej izolacji – w ten sposób nie ma ryzyka, że warstwa izolacyjna może się uszkodzić. Przyklejanie płyt styropianowych rozpoczynamy od dołu (od ławy/płyty fundamentowej) pamiętając o wyprofilowaniu płyty na wyoblenie (fasetę) przy styku ławy/płyty fundamentowej ze ścianą.
Po zamocowaniu płyt ochronnych można zacząć sukcesywnie obsypywać fundamenty. Trzeba pamiętać, że ziemia wokół wykonywanej izolacji powinna zostać zagęszczona. Po zasypaniu fundamentów etap hydroizolacji można uznać za wykonany.
 Fot. Weber |  Fot. Weber |
Krok 1
Podłoże musi być czyste, nośne, stabilne i wolne od oleju, tłuszczu, luźnych i niezwiązanych cząstek oraz innych zanieczyszczeń mogących pogorszyć przyczepność. Ponadto podłoże musi być równe, bez wystających fragmentów i wtrąceń, jak również ubytków, spękań, raków itp.
Krok 2
W przypadku dylatacji w obrębie fundamentów następnym krokiem jest ich uszczelnienie poprzez wtapianie taśm (w tak zwaną omegę), które pozwalają zachować szczelność/uszczelnić połączenie między stykającymi się elementami konstrukcyjnymi. Jeśli występuje napór wody to taśmy, żeby się nie oderwały, wtapia się w żywicę, jeśli mają stanowić blokadę przeciwwilgociową – w materiał bitumiczny.
Krok 3
Grunt stanowi mostek sczepny między podłożem betonowym a masą bitumiczną. Mieszankę gruntującą przygotowuje się w proporcjach: 1 część gruntu do 10 części wody, a nanosi za pomocą pędzli, chlapaków, agregatów natryskowych typu hydrodynamicznego lub innych. W trakcie gruntowania pogoda powinna być bezdeszczowa, ponieważ opady mogą zmyć niedawno nałożoną warstwę gruntu. Do następnego etapu prac ekipa wykonawcza przechodzi, gdy grunt wyschnie. Ten proces trwa przeciętnie ok. 2-3 godzin w zależności od pogody (optymalne warunki to słońce, lekki wiatr) oraz poziomu wilgoci w murze – im mniejszy, tym szybciej wyschnie.
Krok 4
Po wyschnięciu gruntu wykonuje się szpachlowanie drapane, aby usunąć nierówności i ubytki, tworzące się na powierzchni, dzięki czemu ograniczone zostaje przenikanie wilgoci na zewnątrz. Para wodna nie przedostaje się do masy bitumicznej i nie powstają pęcherze.
Krok 5
Kolejny krok to nakładanie właściwej warstwy hydroizolacji. Ten etap można wykonać dwojako – w zależności od tego, czy wykonawca planuje stosować siatkę zbrojoną, czy nie.
Opcja 1: Po nałożeniu 1-1,5 mm izolacji zostaje wtopiona siatka, która jest zabezpieczeniem utrzymania minimalnej grubości warstwy izolacyjnej. Następnego dnia na siatkę aplikuje się ostateczną warstwę ok. 2 mm.
Opcja 2: Gdy wykonawca nie decyduje się na wykorzystanie siatki, w jednym cyklu roboczym nanosi specjalną pacą z kółeczkami 3-mm warstwę izolacji.
 Fot. Weber |  Fot. Weber |
Po wygładzeniu warto w kilku miejscach sprawdzić izolację wzornikiem grubości i zyskać pewność, że jej wymogi techniczne zostały zachowane. Tylko izolacja o odpowiedniej grubości spełni swoją rolę i zachowa szczelność. Wszystkie punkty pomiaru należy potem uzupełnić masą bitumiczną, aby je zabezpieczyć przed przenikaniem wody.
Po upływie 3 dni można sprawdzić i ocenić, najlepiej poprzez dotyk, czy materiał izolacyjny wysechł.
Krok 6
Jeśli po upływie 3 dni widać, że materiał związał i jest już twardy, można przystąpić do przyklejania płyt ochronnych ze styropianu (polistyrenu) lub styroduru (polistyrenu ekstrudowanego). Ma on za zadanie zarówno ocieplić powierzchnię, jak i ochronić izolacje przed uszkodzeniem na budowie np. gruzem podczas zasypywania wykopu. Z tego względu płyty ochronne powinny mieć odpowiednią wytrzymałość. Należy je mocować za pomocą tego samego materiału, z którego została wykonana izolacja, co pozwala uniknąć jej ewentualnego uszkodzenia. Na płytę ochronną nakłada się 5 placków lub 3-4 pasy pacą zębatą i przykleja do suchej izolacji – w ten sposób nie ma ryzyka, że warstwa izolacyjna może się uszkodzić. Przyklejanie płyt styropianowych rozpoczynamy od dołu (od ławy/płyty fundamentowej) pamiętając o wyprofilowaniu płyty na wyoblenie (fasetę) przy styku ławy/płyty fundamentowej ze ścianą.
Krok 7
Po zamocowaniu płyt ochronnych można zacząć sukcesywnie obsypywać fundamenty. Trzeba pamiętać, że ziemia wokół wykonywanej izolacji powinna zostać zagęszczona. Po zasypaniu fundamentów etap hydroizolacji można uznać za wykonany.
REKLAMA:
REKLAMA:
REKLAMA:
Polecane agencje
